KULTURA Moje życie w Litochoro Dlaczego tu jestem 6 LUTEGO 2023 | LITOCHORO | 15 MIN N 40°06’19.0″E 22°30’10.5″ Litochoro przyczepione jest do krawędzi urwiska. Wąwóz Enipeas, który przecina na pół masyw Olimpu, obrywa się prawie pionową ścianą zaraz na ostatnimi domami miasta. Co prawda budynki z tawernami znajdują się nawet na dnie wąwozu, ale …
W samym sercu Gór Pindos, w małej wiosce Tsepelowo, co roku w drugiej połowie lipca odbywają się zawody Zagori Mountain Running. Do wyboru są cztery dystanse, ale start każdego z nich jest nieco podobny. Ostry gitarowy zgrzyt na początku, później zaśpiew jakiegoś dętego instrumentu, potężne riffy gitary i basu połączone z przytłaczającymi uderzeniami perkusji, w końcu wokal.
Nawet gdyby komuś objawił się we śnie król Minos i wyjawił prawdziwe znaczenie inskrypcji, inni i tak by nie uwierzyli
Kupiłem sobie kiedyś magnes na lodówkę. Taki mały, gipsowy, odbity ze sztancy – tradycyjna pamiątka z wakacyjnych wojaży.
Był środek upalnego lata, szczyt sezonu urlopowego. Stałem przed Muzeum Archeologicznym w Heraklionie na Krecie, wśród tłumu turystów.
Jest maj 2015 roku. Teren wykopalisk archeologicznych w rejonie Pałacu Nestora, w południowo-zachodniej części Peloponezu, 15 km od współczesnego miasteczka Pylos nad zatoką Navarino.
Po raz pierwszy zobaczyłem ją kiedyś na drodze z Litochoro do schroniska Stavros – Glistrokoumaria – greckie drzewo truskawkowe
Na początku trzeba wybrać jakieś miejsce na mapie: Metsovo, Dolina Tempi albo Vergina. Nie może być zbyt blisko, podróż musi odzwyczaić od codzienności, przygotować do tego co nowe i niespodziewane.
